Blaren en examenstress

Omdat we elk onderdeel van zo'n warmtepomp écht goed wilden begrijpen en zelf wilden meemaken wat je als installateur allemaal tegenkomt, zijn we de schoolbanken ingegaan.

Het was echt niet makkelijk, maar we zijn trots dat we alle diploma’s en certificaten hebben gehaald en onszelf gediplomeerd warmtepompmonteurs mogen noemen.

 

Terug naar school

Allereerst heb je als warmtepompmonteur een certificaat nodig om te kunnen omgaan met de F-gassen die gebruikt worden als koelmiddel in airco’s en warmtepompen. Bij het ROVC hebben we daar twee opleidingen voor gevolgd. Wekenlang gingen we op maandagochtend naar het TechCenter in Ede en leerden we hardsolderen, optrompen, afpersen en vacumeren. De theorie studeren, deden we in Dordrecht. Het theorie-examen was pittig: we werden op zowel technisch-theoretisch vlak als praktisch begrip getoetst én op kennis van wet- en regelgeving omtrent veiligheid en milieu.

 

Praktijkexamen

In een praktijkexamen werden onze vaardigheden op de proef gesteld. We soldeerden van 12 onderdelen een gasdicht werkstuk, dat 30 seconden onder 40 bar aan druk moest overleven en daarna gecontroleerd moest worden op volledige doorvloeiing van de soldeerverbinding. Bij het tweede praktijkdeel kregen we de opdracht om al het F-gas uit een airco te trekken voor een fictieve reparatie. Vervolgens moesten de ruim 100 handelingen die daarbij komen kijken weer in omgekeerde volgorde uitgevoerd worden om alles weer in de originele configuratie achter te laten, voorzien van een correct en volledig ingevuld servicerapport. Het geluid van ontsnappend gas was meer gevreesd dan op een normale dag en werd iedere keer gevolgd door de slaande deur achter een gezakte, vertrekkend kandidaat.

 

Minder dan 10% van de kandidaten haalt dit examen in 1 keer en ook wij hebben niet alles meteen gehaald. Ook wij hebben in stilte gevloekt als het gasmengsel geen kersrode vlam gaf. En ook wij vonden het een hele prestatie en grote opluchting toen we het BRL 200-certificaat in ontvangst mochten nemen van het Koninklijke PBNA. De rust was echter van korte duur, want een week later begon alweer de opleiding Warmtepomp installeren van IW Nederland in Bergen op Zoom….

 

En wat hebben we dan precies geleerd?

  • Een warmtepomp is niet complex, het is een omgekeerde airco met bewezen technologie. Een warmtepomp volgt namelijk hetzelfde proces als je koelkast, maar dan omgedraaid.

  • De techniek is een stuk beter aan- en toe te passen als je de situatie en je klant goed begrijpt.

  • Een groot voordeel is dat er nauwelijks onderhoud nodig is (net zoals bij een koelkast).

  • De dure warmtepompen - die de grote wereldmerken in Europa verkopen - zijn meestal ontworpen als goedkope airco’s voor Azië. De Nederlandse markt is te klein voor hen om speciaal iets passends voor te ontwikkelen.

  • Bij de kleinere Nederlandse spelers is het vaak niet anders, omdat de airco-industrie hier niet bestaat en de verleiding ook voor hen groot is om ook met Aziatische materialen aan de slag te gaan.

  • De energietransitie gaat niet op grote schaal gebeuren met split-unitwarmtepompen, waarbij je als monteur een leiding met koelmiddel tussen de buiten- en binnenunit moet aanleggen. Simpelweg omdat de daarvoor vereiste opleiding te moeilijk is.

  • Wat een gedoe het is om zo’n ding aan te sluiten! Zouden de ontwerpers van warmtepompen wel weten wat ze vragen van installateurs? Wij denken des te meer dat dit slimmer moet kunnen…

Voor ons vormt dit een hele goede basis om een warmtepomp te ontwikkelen die gebruik maakt van bestaande en bewezen techniek, speciaal geschikt is voor Nederlandse huizen en Nederlands weer én veel makkelijker te installeren is.

Vorige
Vorige

Chillventa 2024

Volgende
Volgende

De mensen achter Whspr